مؤلفههای سرّی بودن و سرّی ماندن باعث کاهش آسیبپذیری و ارتقای پایداری و تسهیل مدیریت امنیت در برابر تهدیدات و اقدامات نظامی دشمن میشود. عادی جلوهکردن ارتباط، یکی از بارزترین و مهمترین مسئلههای پنهان‌نگاری است. از اینرو پنهان‌نگاری، از اصول و ضوابط پدافند غیرعامل در مقابله با تهدیدات نرمافزاری و الکترونیکی و دیگر تهدیدات جدید دشمن بهمنظور حفظ و صیانت شبکههای اطلاعرسانی، مخابراتی و رایانهای به شمار میرود. یک کانال ارتباطی ناامن که امکان ارسال رسانه‌های رقمی - صوت، تصویر و ویدئو - از طریق آن وجود دارد، و دسترسی به طرف مقابل ارتباط (همان گیرنده مورد نظر) از این کانال امکان‌پذیر است، عملاً پنهان‌نگاری روی چنین بستری قابل پیادهسازی است که با در نظرگرفتن شرایط و معیارهای ویژه و همچنین مجموعه اقداماتی، صرفنظر از منشاءِ تهدید، از اطلاعات مورد نظر حفاظت مینماید. در این مقاله این شرایط و معیارهای ویژه که باید قبل از طراحیِ محصول پنهانسازی (محدودیت‌های طراحی) رعایت شود، به همراه ارائه یک مطالعه موردی، بررسی شده است.
)