امروزه شاهد حضور و تأثیر فراوان سیستمهای نرمافزاری در سرعت، دقت و حجم پردازشها هستیم. هرگونه نفوذ در سیستمهای نرمافزاری، خسارات مؤثر و برخی اوقات آثار جبرانناپذیری را به دنبال دارد. روشهای متعارف امنیتی به تنهایی توان مقابله با نفوذ به سیستمهای نرمافزاری را ایجاد نمیکنند و همچنین وجود آسیبپذیریهای انکارناپذیر و ناشناخته در فرآیند توسعه نرمافزار، آنها را در مقابله با نفوذ، از به‌کارگیری راهکارهای مؤثر بینیاز نمیکند. در این شرایط، تحملپذیری نفوذ سیستمهای نرمافزاری به عنوان یک راه‌حل مقابله با نفوذ پذیرفتنی است. برای تحملپذیری نفوذ سیستمهای نرمافزاری در کنار روشهای متعارف امنیتی، از تکنیکهای مهم تحملپذیری خطا استفاده میشود که نتیجه آن، فراهم کردن استمرار ارائه خدمات پیشبینیشده سیستم نرمافزاری، حتی در شرایط نفوذ است. تعیین مؤلفههای مؤثر در تحملپذیری نفوذ سیستمهای نرمافزاری و میزان تأثیر هریک از مؤلفهها، گامی مؤثر در تولید سیستمهای نرمافزاری است که به صورت مشخص در اختیار طراحان نیست. در این مقاله با بهرهگیری از دانش معماری سیستمهای نرمافزاری تحملپذیر نفوذ، از جمله SITAR, MAFTIA, SCIT، مؤلفهها و عوامل مؤثر در تحملپذیری نفوذ سیستمهای نرمافزاری تعیین و ارائه میشوند تا زمینههای لازم جهت توسعه سیستمهای نرمافزاری تحملپذیر نفوذ فراهم گردد.
)