هدف از انجام این پژوهش، بررسی وضعیت موجود شرکت گاز استان اصفهان در پیاده‌سازی مدیریت بحران بوده که در سال ۱۳۸۸ انجام شده است. به این منظور، تعداد ۵ سؤال در دو حیطه سخت‌افزاری شامل ساختار، استراتژی و امکانات و حیطه نرم‌افزاری شامل فرهنگ و آموزش مطرح گردید. روش تحقیق، توصیفی- پیمایشی بوده و به شیوه میدانی انجام شد. جامعه آماری تحقیق، شامل مدیران ارشد، میانی و عملیاتی شرکت گاز و حجم آن ۷۰ نفر بوده است. به‌علت محدود بودن تعداد افراد جامعه آماری، همین تعداد به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری، پرسشنامه محقق ساخته شامل 35 پرسش بسته پاسخ و با طیف لیکرت بوده است که روایی پرسشنامه مورد تأیید اساتید راهنما و مشاور و کارشناسان شرکت گاز قرار گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، 81/0 به‌دست آمد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار spss در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در سطح توصیفی، از نمودار درصد، فراوانی، میانگین و انحراف معیار و در سطح استنباطی از آزمون‌های تی مستقل، تحلیل واریانس و کای‌دو استفاده گردید. نتایج تحقیق، میزان آمادگی شرکت گاز استان اصفهان در پیاده‌سازی مدیریت بحران، از نظر مدیران در حیطه سخت‌افزاری را در سطح زیاد (9/82 درصد فراوانی‌ها) و در حیطه نرم‌افزاری نیز در سطح زیاد (0/60 درصد فراوانی‌ها) نشان داد. همچنین مؤلفه‌های مربوط به حیطه سخت‌افزاری، ساختار4/81 %، استراتژی 6/68% و امکانات 3/74% و در مؤلفه‌های مربوط به حیطه نرم‌افزاری، عامل فرهنگ 3/44 % و عامل آموزش را 6/58% نشان داد. همچنین بر اساس نتایج جمعیت‌شناختی تحقیق، بین نظرات مدیران در خصوص وضعیت موجود شرکت گاز در پیاده‌سازی مدیریت بحران بر حسب مدرک تحصیلی و سابقه خدمت، تفاوت معناداری وجود نداشت، اما در مورد عامل فرهنگ سازمانی بین نظرات مدیران بر حسب سابقه مدیریت، اختلاف نظر وجود داشته است.
)