دفاع، امرى فطرى است؛ یعنى ریشه در درون و فطرت انسان دارد و مربوط به زمان و مکان یا منطقه خاصى نیست، این گرایش فطرى، چنان بر روح فرد و جامعه تسلّط دارد که او را در سختترین شرایط هم وادار میکند تا با بهکارگیری نیروی خرد از عوامل طبیعی، اقلیم و امکانات موجود استفاده بهینه نماید و راهکارهای دفاعی متناسب با تهدیدات پیش روی خویش را در جهت حفظ خود، خانه و شهر و دیار خود به کار بندد. مردمان نوشآباد در روزگاران بسیار دور در ایجاد یک شبکه دفاعی پویا در دل کویر کوشیدند و در پناه اعماق زمین، شهری را بنا کردند که در ساختنش نهتنها مصالحی مصرف نشد بلکه مصالحی جدید تولید شد و از آن در ساخت دیوارهای گرداگرد شهر و برج و باروی آن استفاده کردند. ساکنان نوشآباد در طی سالیان دراز با توجه به نیاز خود، شهر زیرزمینی را گسترش دادند و در زمان خطر با پناه بردن به آن میتوانستند مدتها به زندگی ادامه دهند و خود را از دست دشمن رهایی بخشند. تحقیق حاضر، از نوع کاربردی و به روش تحقیق تاریخی صورت گرفته است. ابتدا مبانی نظری تحقیق تبیین شده و سپس اطلاعات شهر زیرزمینی اویی ودفاع غیر عامل جمع آوری شده است. در نهایت پس از بررسی، اقدامات دفاع غیرعامل بهکار رفته در شهر «اویی» تشریح شده است. این مقاله به دنبال بررسی این شهر باستانی زیرزمینی بوده و تدابیر بهکاررفته دفاع غیرعامل در آن را ارائه مینماید