کشف و سنجش و آشکارسازی عوامل بیولوژیک نسبت به سایر تهدیدات نامتعارف، بسیار دشوار است. روش‌‌های تشخیص کنونی عوامل بیولوژیک دارای معایب مختلفی هستند و تنها با یک روش تشخیصی، نمی‌توان نتیجه قطعی و حتمی گرفت. کشور‌های مختلف بر روی روش‌‌های تشخیص ژنومی متمرکز شدهاند و همچنین به دنبال روش‌‌های تشخیصی جدیدی برای برطرف کردن چالش‌‌های موجود می‌باشند. یکی از روش‌‌هایی که برای تشخیص عوامل بیولوژیک کاربرد دارد و در حال حاضر مطالعات و تحقیقات وسیعی در این زمینه در حال انجام است به‌کارگیری فناوری نانوبیوسنسورها می‌باشد. ریزحسگر‌های زیستی یا نانوبیوسنسورها، یکی از پیشرفت‌‌های اخیر علم بیوتکنولوژی هستند که به نظر می‌رسد طی چند سال اخیر مطالعات و تحقیقات وسیعی در این زمینه انجام شده است. نانوبیوسنسورها سیستم‌‌های اندازه‌گیری بسیار دقیق، حساس و اختصاصی می‌باشند. نانوحسگر‌های زیستی قابلیت‌هایی دارند که با بهره‌گیری از ویژگی عمل و خصوصیات ماده بیولوژیک خود یک ترکیب یا گروهی از ترکیبات مشابه را شناسایی و با آنها برهم‌کنش نموده و نتیجه را به‌صورت یک پیام الکتریکی گزارش می‌کنند. این پیام همواره با غلظت ترکیب مورد سنجش دارای تناسب کمی است. این ابزار‌ها در گستره وسیعی از کاربرد‌های آنالیتیکی نظیر تشخیص‌‌های پزشکی و علوم آزمایشگاهی، کنترل‌‌های زیست محیطی، کنترل فرآیند‌های صنعتی و سرانجام هشداردهنده‌‌های ایمنی و دفاعی کارآیی دارند. در این مطالعه، بر روی نانوحسگر‌های DNA که به تازگی توسعه یافته و در کلاس‌‌های مختلف ساخته شدهاند، در زمینه اصلاح سطوح الکترود با به‌کارگیری روش طیف‌سنجی امپدانس به‌عنوان یک ابزار تشخیص، متمرکز شده و فناوری نانوبیوسنسور را برای شناسایی عوامل بیولوژیک بر اساس هیبریداسیون DNA به‌عنوان آنالیت هدف و روش‌‌های الکتروشیمیایی را به‌عنوان یک ابزار تشخیص، مورد مطالعه قرار خواهیم داد.
)