از جاذب های انرژی برگشت ناپذیر برای جذب انرژی جنبشی ناشی از ضربات استفاده می شود. این انرژی صرف غلبه بر تغییرشکل پلاستیک در جاذب می شود. در این مقاله، ابتدا به معرفی جاذب های انرژی ستون مربعی و لوله ای پرداخته و سپس دو روش برای بهبود جذب انرژی جاذب ستون مربعی و دو روش نیز برای جاذب لوله ای بیان می گردد. همانطور که می دانیم بهترین مد فروریزشی برای داشتن بیشترین جذب انرژی، مد کمانش پیشرونده متقارن محوری است. لذا باید وسایل جاذب انرژی را به گونه ای طراحی کرد که در این مد فروریزش کنند. در روش اول برای جاذب ستون مربعی از الگوهای هرمی شکل روی دیواره ی جاذب استفاده شده است که باعث ایجاد مد فروریزشی متقارن محوری می شود و در روش دوم از آغازگرهای کمانشی در گوشه های لوله، برای جلوگیری از خمش موضعی در هنگام بارگذاری مایل استفاده شده است. برای جاذب لوله ای نیز ابتدا با استفاده از رینگ فلزی که به صورت فشرده در بالای لوله جاسازی شده است، جذب این جاذب بهبود یافته است و در روش دوم با ایجاد شیارهای پهن روی لوله جدار ضخیم، شاهد کمانش های پیشرونده در این جاذب می شویم